Την Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου, δημοτικοί, πολιτειακοί και ομοσπονδιακοί αστυνομικοί πραγματοποίησαν τουλάχιστον 3 ένοπλες επιθέσεις εναντίον φοιτητών και πολιτών της πόλης Ιγκουάλα, της πολιτείας Γκερρέρο, κατά τις οποίες δολοφονήθηκαν 7 άτομα, τραυματίστηκαν τουλάχιστον 25 ενώ αγνοούνται 43.
Η πρώτη επίθεση πραγματοποιήθηκε εναντίον 3 λεωφορείων στα οποία επέβαιναν φοιτητές της αγροτικής παιδαγωγικής σχολής Ραούλ Ισίδρο Μπουργκος της Αγιοτσινάπα* οι οποίοι επέστρεφαν από κινητοποίηση που αφορούσε την οικονομική ενίσχυση της σχολής. Μετά από καταδίωξη, η αστυνομία σταματά με πυροβολισμούς τα λεωφορεία και οι φοιτητές που κατεβαίνουν δέχονται συνεχή πυρά επί 40 λεπτά. Οι φοιτητές διαλύονται. Η δεύτερη ένοπλη επίθεση πραγματοποιήθηκε, λίγο αργότερα, από άτομα με πολιτικά αυτή τη φορά, εναντίον φοιτητών, αλλά και, κοινωνικών και πολιτικών οργανώσεων, συνδικάτων και δημοσιογράφων που είχαν συγκεντρωθεί στο σημείο. Από τις δύο αυτές επιθέσεις σκοτώθηκαν 7 άτομα, (ένας εκ των οποίων με εμφανή σημάδια βάναυσου βασανισμού), τραυματίστηκαν πάνω από 25 ενώ 43 φοιτητές δηλώνονται αγνοούμενοι. Μαρτυρίες φοιτητών που διέφυγαν και κατάφεραν να σωθούν, αναφέρουν ότι τουλάχιστον 25 από τους αγνοούμενους είχαν συλληφθεί από τους αστυνομικούς πριν την εξαφάνισή τους. Ως φυσικοί αυτουργοί συλλαμβάνονται 46 άτομα – 36 αστυνομικοί, οι 22 από την προληπτική αστυνομία της πόλης Ιγκουάλα και 14 από την γειτονική Κοκούλα, καθώς και 10 μέλη του καρτέλ των «ενωμένων πολεμιστών» – ενώ βγαίνουν εντάλματα σύλληψης μεταξύ άλλων εναντίον του αριστερού δημάρχου της πόλης Χοσέ Λουίς Αμπάρκα Βελάσκες** και του διευθυντή της δημόσιας ασφάλειας (ο οποίος διέταξε τη δολοφονία των 7 φοιτητών) οι οποίοι διέφυγαν της σύλληψης και καταζητούνται. Αμέσως μετά την επίθεση την ευθύνη της δημόσιας ασφάλειας στην πόλη της Ιγκουάλα αναλαμβάνει η χωροφυλακή και οι ένοπλες δυνάμεις. Οι συγγενείς και σύντροφοι των αγνοούμενων φοιτητών με τη βοήθεια αγροτικών, πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων όπως η Ένωση των Οργανωμένων Λαών της πολιτείας του Γκερρέρο (UPOEG), ξεκινούν έρευνες σε όλη την περιοχή. Στις 3 Οκτωβρίου μετά από ομολογία 3 εκ των συλληφθέντων αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκτέλεση των φοιτητών, ανακαλύπτονται, σε απόσταση 15 χιλιομέτρων από το κέντρο της πόλης, οι πρώτοι ομαδικοί τάφοι με δεκάδες απανθρακωμένα πτώματα. Μέχρι σήμερα έχουν ανακαλυφθεί 14 ομαδικοί τάφοι.
Οι συγγενείς και σύντροφοι των εξαφανισμένων και δολοφονημένων φοιτητών καταγγέλλουν ως υπεύθυνους όχι μόνο το δήμαρχο και το διευθυντή ασφάλειας αλλά και τον κυβερνήτη και την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και καλούν σε κινητοποιήσεις σε όλο το Μεξικό και τον κόσμο. Απαιτούν να επιστρέψουν ζωντανοί οι 43 αγνοούμενοι φοιτητές και να παραιτηθεί ο κυβερνήτης Άνχελ Αγκιρε, στέλεχος του αριστερού Κόμματος της Δημοκρατικής Επανάστασης (PRD), ως ηθικός αυτουργός των εγκλημάτων. Όλες τις προηγούμενες μέρες στις πόλεις Ιγκουάλα και Τσιλπασίνγκο, πρωτεύουσα της πολιτείας Γκερρέρο, πραγματοποιούνται καθημερινά συγκεντρώσεις, καταλήψεις δημοσίων κτιρίων, κλεισίματα αυτοκινητόδρομων κλπ στις οποίες συμμετέχει όλο το λαϊκό κίνημα της πολιτείας, (μεταξύ άλλων το Πολιτειακό Συντονιστικό των Εργαζομένων στην Εκπαίδευση της πολιτείας Γκερρέρο, Εθνικό Παιδαγωγικό Πανεπιστήμιο, οι αγροτικές παιδαγωγικές σχολές, Περιφερειακό Συντονιστικό Κοινοτικών Αρχών, κλπ) . Οι φοιτητές προειδοποιούν τον κυβερνήτη ότι οι κινητοποιήσεις θα ριζοσπαστικοποιηθούν αν δεν επιστρέψουν οι σύντροφοι τους ζωντανοί, δίνοντας του διορία ως τις 13 Οκτωβρίου. Τη Δευτέρα οι φοιτητές των αγροτικών παιδαγωγικών σχολών και το Πολιτειακό Συντονιστικό των Εργαζομένων στην Εκπαίδευση της πολιτείας Γκερρέρο καλούν σε συγκέντρωση το λαό της πολιτείας η οποία καταλήγει σε συγκρούσεις με την αστυνομία και στις καταλήψεις του μεγάρου του πολιτειακού κυβερνήτη και της έδρας του πολιτειακού κογκρέσου. Οι συγκρούσεις συνεχίζονται και τα δύο κτίρια πυρπολούνται. Μετά τις συγκρούσεις οι διαδηλωτές κατευθύνονται στο κτίριο της Γενικής Εισαγγελίας καθώς και στον κεντρικό αυτοκινητόδρομο Ντελ Σολ όπου καταλαμβάνουν τα διόδια. Την επόμενη μέρα 14 Οκτώβρη η κυβέρνηση της πολιτείας ανακοινώνει την άφιξη περισσότερων αστυνομικών σωμάτων στην πρωτεύουσα Τσιλπασίνγκο και την πόλη Ιγκουάλα προκειμένου «να εξασφαλίσουν την τάξη και την ασφάλεια στην περιοχή και να συνδράμουν στις έρευνες για την ανεύρεση των φοιτητών». Στη χθεσινή συνέντευξη τύπου ο Γενικός Εισαγγελέας ανακοίνωσε ότι οι εξετάσεις DNA που έγιναν σε 28 απανθρακωμένα πτώματα που βρέθηκαν στους πρώτους 5 ομαδικούς τάφους έδειξαν ότι ανάμεσα στους νεκρούς δεν υπάρχουν φοιτητές.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΈΣ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΣΙΝΑΠΑ
Ο EZLN με ανακοίνωσή του στις 7 του Οκτώβρη καταγγέλλει τη σφαγή των φοιτητών, απαιτεί να επιστρέψουν ζωντανοί οι αγνοούμενοι, εκφράζει την αλληλεγγύη του στους αγωνιστές της Αγιοτσινάπα, καλεί σε παγκόσμια κινητοποίηση και ανακοινώνει τη πραγματοποίηση σιωπηλής πορείας (ως έκφραση πόνου και οργής) στην πόλη Σαν Κριστόμπαλ ντε λας Κάσας της Τσιάπας στις 8 Οκτωβρίου. Την επόμενη μέρα το Σαν Κριστόμπαλ γεμίζει από δεκάδες χιλιάδες ζαπατιστικές βάσεις στήριξης προερχόμενες και από τις 5 αυτόνομες περιφέρειες και φοιτητές (με πρώτους τους φοιτητές της παιδαγωγικής σχολής Χασίντο Κανέκ επίσης θύματα της κρατικής καταστολής), εργατικά συνδικάτα, δάσκαλους, πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις, μέλη της Έκτης κλπ. Κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν μέχρι σήμερα σε πάνω από 60 πόλεις στο Μεξικό και τον κόσμο. Στις 14 και 15 Οκτωβρίου οι φοιτητές και πανεπιστημιακοί των περισσότερων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων του Μεξικού πραγματοποιούν 48 αποχή, ενώ έχουν ανακοινωθεί διάφορες κινητοποιήσεις και για τις επόμενες μέρες.
Για τη σφαγή των φοιτητών δεν ευθύνονται κάποιοι διεφθαρμένοι μπάτσοι και πολιτικοί που συνεργάζονται με τα καρτέλ. Πρόκειται για ένα έγκλημα του κράτους με σκοπό να σπείρει το τρόμο σε όσους αντιστέκονται και αγωνίζονται ενάντια στα νεοφιλελεύθερα σχέδιά του. Εξάλλου οι επιχειρήσεις του ναρκοεμπορίου και τα καρτέλ αποτελούν ένα από τους βασικούς πυλώνες του μεξικανικού, και όχι μόνο, καπιταλισμού.
* Πρόκειται για παιδαγωγικές σχολές στις οποίες σπουδάζουν νέοι/ες από τα πλέον φτωχά κοινωνικά στρώματα του Μεξικού, φτωχοί αγρότες και ιθαγενείς οι οποίοι μετά τη φοίτησή τους επιστρέφουν στις κοινότητές τους αναλαμβάνοντας τη θέση του δασκάλου. Εδώ και πολλές δεκαετίες η επιλογή της εκάστοτε εξουσίας είναι το κλείσιμο των σχολών αυτών που θεωρούνται «κατάλοιπα του παρελθόντος», «φωλιά επαναστατών, κομμουνιστών, ανταρτών κλπ» (σύμφωνα με δηλώσεις στελεχών όλων των πολιτικών αποχρώσεων), και οι οποίες επιβιώνουν μόνο χάρη στην αγωνιστικότητα των ίδιων των φοιτητών. Εκεί όμως που οι δολοφονίες, οι επιθέσεις και η άγρια καταστολή αποτελούν καθημερινό φαινόμενο, εκεί ανθίζει και η αγωνιστικότητα και η αλληλεγγύη. Μερικά παραδείγματα του πρόσφατου παρελθόντος: όταν το 2000 μετά την καταστολή των φοιτητικών καταλήψεων συνελήφθησαν 350 φοιτητές της αγροτικής παιδαγωγικής σχολής της Αγιοτσινάπα (εκεί φοίτησε και ο επαναστάτης Λούσιο Καμπάνιας τη δεκαετία του 70), οι κάτοικοι της περιοχής εξεγέρθηκαν κράτησαν όμηρους 68 αστυνομικούς τους οποίους απελευθέρωσαν μόνο όταν αφέθηκαν ελεύθεροι οι συλληφθέντες φοιτητές. Το 2007 οι φοιτητές καταλαμβάνουν τα διόδια μεγάλου αυτοκινητόδρομου της περιοχής απαιτώντας την εξασφάλιση των θέσεων εργασίας τους και δέχονται βάναυση επίθεση από την αστυνομία. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2011, η αστυνομία δολοφονεί κατά τη διάρκεια κινητοποίησης δύο φοιτητές.
** Ο Αμπάρκα, στέλεχος του αριστερού Κόμματος της Δημοκρατικής Επανάστασης (PRD), ανέβηκε στην εξουσία εξαγοράζοντας ψήφους και συνειδήσεις με χρήμα που προερχόταν από το εμπόριο ναρκωτικών, κατηγορείται επίσης ότι έχει στενές σχέσεις με το καρτέλ «Ενωμένοι Πολεμιστές» (που συμμετείχε στην σφαγή των φοιτητών) ενώ ευθύνεται για τις δολοφονίες και τα βασανιστήρια εναντίον δεκάδων αγωνιστών.
