ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΤΗ ΣΚΙΑ

Στη Ρεαλιδάδ, Πλανήτης Γη.

Μάιος 2014

Συντρόφισσα, συντροφόισσα [1] , σύντροφε:

Καλό σας βράδυ, καλησπέρα, καλημέρα όποια κι αν είναι η γεωγραφία, ο χρόνος ή ο τρόπος σας.

Καλό ξημέρωμα.

Θα ήθελα να ζητήσω από τις συντρόφισσες, τους συντρόφους και τους συντροφόισσες της Έκτης που έρχονται από άλλα μέρη, και κυρίως από τα ελεύθερα μέσα, την υπομονή, την ανοχή και την κατανόησή σας για όσα πρόκειται να πω, γιατί αυτά θα είναι τα τελευταία λόγια που θα πω δημοσίως προτού πάψω να υπάρχω.

Απευθύνομαι σε σας και σε όσους μέσω εσάς μας ακούν και μας κοιτούν.

Ίσως στην αρχή ή κατά τη διάρκεια αυτού του λόγου, θα μεγαλώνει στην καρδιά σας η αίσθηση ότι κάτι είναι εκτός θέματος, ότι κάτι δεν κολλάει, σαν να σας λείπουν ένα ή περισσότερα κομμάτια του παζλ που βρίσκεται μπροστά σας. Σαν να λείπει ό,τι λείπει, έτσι κι αλλιώς.

Ίσως μετά από μέρες, βδομάδες, μήνες, χρόνια, δεκαετίες να καταλάβετε ό,τι σας λέμε τώρα.

Δεν με ανησυχούν οι συντρόφισσες και οι σύντροφοί μου απ’ όλες τις βαθμίδες του EZLN, γιατί αυτός είναι ο δικός μας τρόπος εδώ: βαδίζουμε, αγωνιζόμαστε, ξέροντας πάντα ότι πάντα λείπει ό,τι λείπει.

Εκτός αυτού, κι ελπίζω να μην προσβληθεί κανείς, ο βαθμός εξυπνάδας των συντρόφων ζαπατίστας είναι πολύ υψηλότερα του μέσου όρου.

Όσον αφορά τα υπόλοιπα, είμαστε πάρα πολύ ευχαριστημένοι και περήφανοι που θα ανακοινώσουμε μπροστά στους συντρόφους, τις συντρόφισσες και τους συντροφόισσες της Έκτης τη συλλογική αυτή απόφασή μας.

Και είναι πολύ ωραίο, που αυτό το αρχιπέλαγος από πόνους, οργές και αξιοπρεπείς αγώνες που ονομάζουμε « Έκτη», όπου κι αν βρίσκεστε, θα ενημερωθεί γι’ αυτά που πρόκειται να σας πω, από τα ελεύθερα, εναλλακτικά, ανεξάρτητα μέσα.

Αν ενδιαφέρεται και κάποιος άλλος να μάθει τι συνέβη σήμερα, θα πρέπει να προσφύγει στα ελεύθερα μέσα για να ενημερωθεί.

Ξεκινάμε λοιπόν. Καλωσορίσατε στην ζαπατιστική πραγματικότητα.

Συνέχεια ανάγνωσης

24 ΜΑΙΟΥ 2014. ΡΕΑΛΙΔΑΔ. Ο ΓΚΑΛΕΑΝΟ ΖΕΙ. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.

Κάτω από τον ήλιο της ζούγκλας Λακαντόνα του νοτιοανατολικού Μεξικού στο κέντρο του καρακόλ 1, οι άντρες και γυναίκες ζαπατίστας δυνατοί, οργανωμένοι, με αξιοπρέπεια και θάρρος καλωσορίζουν όλους/ες  όσοι/ες  αισθάνονται τον ίδιο πόνο και την ίδια οργή για την δολοφονία του συντρόφου Γκαλεάνο είτε βρίσκονται εκεί δίπλα τους, στη Ρεαλιδάδ είτε αγωνίζονται σε μια άλλη «πραγματικότητα» (Ρεαλιδάδ)  αυτού του κόσμου. Κοιτούν το καραβάνι με τα  πάνω από 1000 μέλη της Έκτης, μαθητές στο μικρό σχολείο της ελευθερίας, και τα ελεύθερα μέσα από διάφορα μέρη της χώρας που φτάνει στο καρακόλ.

Στη σκηνή που βρίσκεται στο κέντρο του καρακόλ υπάρχουν 6 πανώ με συνθήματα που απαιτούν δικαιοσύνη για τον δολοφονημένο σύντροφο. Σε ένα από αυτά είναι γραμμένο ένα απόσπασμα από την ανακοίνωση του Εξεγερμένου Υποδιοικητή Μάρκος «Ο πόνος και η οργή». «Και εξαιτίας του πόνου και της οργής φορέσαμε ξανά τις μπότες, τη στολή μας,  ζωστήκαμε το πιστόλι και καλύψαμε το πρόσωπό μας.»

Οι εξεγερμένοι (insurgentes) [1] φορούν ένα μαύρο κάλυμμα στο δεξί μάτι, μια ροζ κορδέλα στο μέρος της καρδιάς και μια μαύρη, ως ένδειξη πένθους, στον αριστερό ώμο. Όλοι μαζί σχηματίζουν μια προστατευτική αλυσίδα γύρω από τις βάσεις στήριξης. Το μήνυμα ξεκάθαρο. Ο ζαπατιστικός στρατός δε θα τους αφήσει ποτέ μόνους.

Το μεσημέρι, εμφανίζεται έφιππος ο Εξεγερμένος Υποδιοικητής Μάρκος,  φορώντας ένα πειρατικό κάλυμμα στο δεξί μάτι και στο αριστερό χέρι ένα μαύρο γάντι στο οποίο είναι ζωγραφισμένος ένας άσπρος σκελετός. Και στη θέση του παραδοσιακού AR-15  μια ματσέτα.  Όλοι μαζί, η Γενική Διοίκηση του EZLNσυντονίζουν έναν στρατιωτικό χαιρετισμό προς τις βάσεις στήριξης, τα μέλη της Έκτης και τα ελεύθερα μέσα και αποχωρούν λίγα λεπτά αργότερα. Μετά από λίγο ακούγεται από τα μεγάφωνα η φωνή του Εξεγερμένου Υποδιοικητή Μάρκος ο οποίος ως «Εξεγερμένο Ραδιόφωνο» [2] απευθύνει χαιρετισμό ιδιαίτερα στα «ανεξάρτητα, αυτόνομα, ελεύθερα ή όπως αλλιώς λέγονται» μέσα.

Στη σκηνή ανεβαίνει η Παράνομη Επαναστατική Ιθαγενική Επιτροπή του EZLN, και ο Κομαντάντε Τάτσο,  παίρνει το λόγο. «Ήρθαμε εδώ για να τιμήσουμε έναν μεγάλο σύντροφο, όχι στο μέγεθος ή στο ύψος.  Βρισκόμαστε εδώ όλοι και όλες για να τιμήσουμε τον αξέχαστο σύντροφό μας Γκαλεάνο, το όνομά του, την αντίσταση του, το είναι του, ως μαχητή ενάντια σε όλες τις προκλήσεις των παραστρατιωτικών που χρειάστηκε να αντιμετωπίσει.» «Η απόδειξη είναι ότι βρισκόμαστε εδώ, τηρώντας την υπόσχεσή μας. Με αυτά τα αληθινά λόγια σας το αποδεικνύουμε εδώ μπροστά στον σύντροφό μας Γκαλεάνο. Στο λόγο των ζαπατίστας δεν υπάρχει κοροϊδία,  ψέματα, ή δισταγμός. Αυτό που έκαναν οι παραστρατιωτικοί της CIOACστο χωριό αυτό της Ρεαλιδάδ, τον έκαναν στον EZLN. Δεν ήταν ούτε θα είναι η τελευταία ενέργεια των παραστρατιωτικών. Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και  έτοιμοι προκειμένου να αμυνθούμε και να αποκρούσουμε αυτές τις επιθέσεις. Είμαστε σίγουροι ότι θα μας κάνουν χιλιάδες μαλακίες. Αλλά θέλουμε να τους πούμε ότι πάντα θα υπάρχει απάντηση από μας, από τον EZLN, ότι δεν είμαστε μόνοι, ότι οι άντρες και γυναίκες ζαπατίστας είμαστε εδώ. Για μας είναι ξεκάθαρο, όταν χτυπούν έναν από μας,  μας χτυπούν όλους. Αυτό θέλουμε να σας πούμε με την παρουσία μας σήμερα εδώ σε αυτή την εκδήλωση τιμής στον αγαπημένο και αξέχαστο σύντροφό μας Γκαλεάνο . Σύντροφος Γκαλεάνο, Παρών. Σύντροφος Γκαλεάνο. Παρών. Σύντροφος Γκαλεάνο. Παρών».

Στους λόγους που ακολουθούν, από τον Εξεγερμένο Υποδιοικητή Μοϊσές, και τα μέλη της Παράνομης Επαναστατικής Ιθαγενικής Επιτροπής γίνεται ξεκάθαρο ότι για τους ζαπατίστας ο θάνατος δεν είναι το τέλος του αγώνα, ούτε το τέλος της οικοδόμησης της αυτονομίας. Ακολουθούν μια σειρά μηνυμάτων που απευθύνονται στα μέλη της Έκτης που για άλλη μια φορά τήρησαν την υπόσχεση που είχαν δώσει από το 2005 με τη συμμετοχή τους στο κάλεσμα της Έκτης Διακήρυξης, «αν χτυπούν έναν από μας, μας χτυπούν όλους». Διευκρινίζουν ότι «ο EZLN δεν μπορεί να εισέλθει έτσι απλά στις κοινότητες, παρά μόνο αν αυτές του το ζητήσουν για να αποδώσει δικαιοσύνη. Η οργή που αισθανόμαστε είναι ενάντια στον καπιταλισμό, και όχι ενάντια σε όσους εξαπατώνται από αυτόν.» «Βρισκόμαστε εδώ για να ερευνήσουμε τα γεγονότα, και να συντροφεύσουμε την οικογένεια και τους συντρόφους της Ρεαλιδάδ. Δεν πρέπει να κατευναστεί  η οργή μας με τις συλλήψεις που έκανε η κυβέρνηση της Τσιάπας. Είναι μια μασκαράτα, δεν είναι δικαιοσύνη.  Το κάνουν μόνο και μόνο για να κατευνάσουν την οργή που νιώθετε, σύντροφοι της Έκτης». Καταγγέλλουν ως υπεύθυνους της δολοφονίας του δασκάλου Γκαλεάνο την Φλορίντα  Σάντις, δημοτικό σύμβουλο με το PAN [3]στην πόλη Λας Μαργαρίτας, τον Λουίς Άλβαρες, επικεφαλή της Επιτροπής για την Ειρήνη στην Τσιάπας, τον Καρμελίνο Ντίας Λόπες οι οποίοι «είχαν κρυφές συναντήσεις με στόχο να προκαλέσουν προβλήματα στους ζαπατίστας,  με αντάλλαγμα χρήματα, προγράμματα και όπλα.»  Καταγγέλλουν επίσης ότι «πίσω από τις επιθέσεις βρίσκονται τα τρία επίπεδα της κακής κυβέρνησης, ο βουλευτής, ο κυβερνήτης, πρώην κυβερνήτης και ανώτατος παραστρατιωτικός Ενρίκε Πένια Νιέτο [4]».

Η επίσκεψη στον τάφο του Γκαλεάνο

Με τη δύση του ηλίου, ο Εξεγερμένος Υποδιοικητής Μοϊσές ανακοινώνει ότι ήρθε η ώρα να επισκεφθούν τον τάφο του συντρόφου, και  να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στην οικογένειά του, στην συντρόφισσά του, και στις ζαπατιστικές βάσεις στήριξης.

Χιλιάδες ζαπατίστας  και μέλη της Έκτης σχηματίζουν μια τεράστια ουρά μέχρι τον τάφο.

Σύντροφοι και συντρόφισσες με κουκούλες στα πρόσωπα,  κυκλώνουν το μνήμα,  σαν μια μεγάλη αγκαλιά . Με σηκωμένη την αριστερή γροθιά και με στρατιωτικό χαιρετισμό, ένας ένας περνά αφήνοντας μια πέτρα στην άκρη του.

«Γιατί η πέτρα σύντροφε;»

«Κάθε ένας που δεσμεύεται να αγωνιστεί αφήνει μια πέτρα, γιατί όπως ο Γκαλεάνο, είναι το σύμβολο της αντίστασης ως το θάνατο».

Τα μέλη της Έκτης επαναλαμβάνουν  το ίδιο τελετουργικό σαν μια υπόσχεση να αγωνιστούν για έναν άλλο κόσμο ελεύθερο. Έτσι ο πόνος δίνει τη θέση του στην ελπίδα.

Η εκδήλωση τιμής τελειώνει με τους λόγους του Εξεγερμένου Υποδιοικητή Μοϊσές -ο οποίος ανακοινώνει τα αποτελέσματα της έρευνας και τις αποφάσεις του EZLN– και του Εξεγερμένου Υποδιοικητή Μάρκος που αναγγέλλει την «εξαφάνισή του».

Σήμερα, Παρασκευή, στις 7.30 το απόγευμα στο Πολυτεχνείο Αθηνών θα γίνει συνέλευση απολογισμού της συγκέντρωσης και διαδήλωσης της Τρίτης 20 Μάη στην πρεσβεία του Μεξικού, ενώ θα υπάρξει και ενημέρωση για τις νεότερες εξελίξεις στις ζαπατιστικές κοινότητες μετά την επίθεση παραστρατιωτικών  στην Ρεαλιδάδ και τη δολοφονία του συντρόφου Γκαλεάνο.

Συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης στις εξεγερμένες ζαπατιστικές κοινότητες και ειδικότερα στις βάσεις στήριξης της κοινότητας Ρεαλιδάδ που δέχτηκαν ένοπλη επίθεση από παραστρατιωτικές ομάδες που είχε ως αποτέλεσμα τη δολοφονία του συντρόφου ζαπατίστα  Γκαλεάνο και τον τραυματισμό άλλων 15, πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 20 Μάη στην πρεσβεία του Μεξικού στο Κολωνάκι.

Στην κινητοποίηση που καλούσαν οι «αλληλέγγυες/οι από τον αναρχικό, αντιεξουσιαστικό, ελευθεριακό χώρο» συμμετείχαν σχεδόν 300 αλληλέγγυοι/ες από αυτοοργανωμένους χώρους, πολιτικές, κοινωνικές και ταξικές συλλογικότητες, συνελεύσεις γειτονιών καθώς και μεμονωμένοι αγωνιστές. Για περισσότερο από μιάμιση ώρα ακούγονταν μηνύματα αντιπληροφόρησης και στήριξης του αγώνα των ζαπατίστας από τη μικροφωνική που είχε στηθεί στην πλατεία Κολωνακίου, μια πλατεία γεμάτη από κόσμο, πανώ, αλληλεγγύη και οργή. Μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα που ενημέρωναν σχετικά με τον πόλεμο «χαμηλής έντασης» και τις επιθέσεις που δέχονται οι εξεγερμένες ζαπατιστικές κοινότητες, καθώς και το κείμενο του ΕZLN, «Ο ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ Η ΟΡΓΗ», ενώ οι δρόμοι γέμισαν από τρικάκια.

Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης αποφασίστηκε από όλους/ες η πραγματοποίηση πορείας η οποία κινήθηκε από την πλατεία Κολωνακίου μέσω της οδού Σόλωνος προς τα Εξάρχεια. Κρατώντας πανώ που έγραφαν: «Πληθαίνουν τα σημάδια του πολέμου στην Τσιάπας, αλληλεγγύη στις εξεγερμένες ζαπατιστικές κοινότητες. Solidaridad con las comunidades rebeldes zapatistas», «Το μεξικανικό κράτος δολοφονεί, σύντροφος Γκαλεάνο νεκρός από σφαίρες παραστρατιωτικών», «Solidaridad con las comunidades zapatistas, Autonomía» πορευτήκαμε στους δρόμους του κέντρου της Αθήνας που γέμισαν από τα γεμάτα παλμό και πάθος συνθήματα μας: «Δρόμοι της Αθήνας, βουνά του Μεξικού, μια μέρα η εξέγερση θα γίνεται παντού», «Ο εχθρός μας είναι το κράτος και ο καπιταλισμός ο σύντροφος Γκαλεάνο είναι ζωντανός», «Η αλληλεγγύη το όπλο των λαών πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών», «Το δίκιο το έχουν οι εξεγερμένοι και όχι οι ρουφιάνοι και οι προσκυνημένοι» κ.α.

Η συγκέντρωση και η πορεία ήταν το αποτέλεσμα μιας σειράς ανοιχτών συνελεύσεων οι οποίες πραγματοποιήθηκαν το προηγούμενο διάστημα μετά από κάλεσμα των «Αλληλέγγυων από τον αναρχικό, αντιεξουσιαστικό και ελευθεριακό χώρο» και στις οποίες συμμετείχαν ομάδες και άτομα από αυτοοργανωμένους χώρους, πολιτικές, κοινωνικές και ταξικές συλλογικότητες, συνελεύσεις γειτονιών, αλληλέγγυοι/ες στους ζαπατίστας και συλλογικά αποφασίστηκαν τα χαρακτηριστικά της κινητοποίησης, το κείμενο αντιπληροφόρησης καθώς και η αφίσα – κάλεσμα η οποία κολλήθηκε τόσο στο κέντρο της Αθήνας όσο και σε πολλές γειτονιές από αλληλέγγυες συλλογικότητες και άτομα.

 Αναγνωρίζοντας τον εαυτό μας ως κομμάτι του παγκόσμιου ψηφιδωτού των αδιαμεσολάβητων αντιστάσεων και αγώνων, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον ζαπατιστικό λαό  και ενώνουμε τις φωνές μας για να φτάσουν ως τον σύντροφο Γκαλεάνο,  φωνές που λένε πως ο αγώνας για έναν κόσμο με ελευθερία, ισότητα, αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη θα δίνεται παντού και πάντα μέχρι την τελική νίκη…

Η ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΝΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΞΕΠΟΥΛΙΕΤΑΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΕΣ ΖΑΠΑΤΙΣΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ EZLN